Stacja I Jezus na śmierć skazany
Lepiej jest dla was, gdy jeden człowiek umrze za lud, niż miałby zginąć cały naród».
Jezus na śmierć skazany , skazany przez strach. Strach arcykapłanów, strach Piłata, strach Uczniów, Strach uzdrowionych, strach Przyjaciół. Strach
Stacja II – Jezus bierze krzyż na Swoje ramiona
A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: «Kogo szukacie?» Odpowiedzieli Mu: «Jezusa z Nazaretu». Rzekł do nich Jezus: «Ja jestem». (…) Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść!»
Pozwólcie odejść moim uczniom, moim przyjaciołom. Pozwólcie odejść tym którzy się boją. A On wziął krzyż na SWOJE RAMIONA.
Stacja III – Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem
Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię.
Strach. Upadek. Droga na Golgotę rozpoczyna się od no nowa. Trzeba wstać. Strach to tylko upadek.
Stacja IV – Jezus spotyka Swoją Matkę
Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wypełniają je.
Czy matka boi się o własne życie, kiedy jej dziecko umiera?
Stacja V – Szymon z Cyreny pomaga nieść krzyż Jezusowi
Uczniowie boją się o swoje życie. Nie podchodzą do Chrystusa prowadzonego na Golgotę. Żołnierze przymuszają Szymona. On nie był jednym z 12stu, ale to on, chociaż wbrew sobie, pomaga nieść krzyż, krzyż odrzuconego Boga.
Stacja VI – Weronika ociera twarz Jezusowi
Kościół – Mistyczne Ciało Jezusa…
Jak wielu osłupiało na Jego widok – – tak nieludzko został oszpecony Jego wygląd i postać Jego była niepodobna do ludzi. Podejść i otrzeć Twarz Kościoła, oplutą, oszpeconą, kto się odważy..
Stacja VII – drugi upadek
Samotność pośród tłumu. Uczniowie boją się podejść, przeciwnicy cieszą się z Twojego upadku – ale bardziej ze strachu Twoich uczniów. Czy i nie Ty byłeś jednym z jego uczniów? Kto przyzna się do mnie przed ludźmi, do tego i ja przyznam się przed moim Ojcem.
Stacja VIII – płaczące niewiasty
Matki- nie płaczcie nade mną,- płaczcie raczej nad synami waszymi…
Stacja IX trzeci upadek
Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». Lecz drugi, karcąc go, rzekł: «Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież – sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił». I dodał: «Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa».
Na każdej drodze jest wiele upadków.
Stacja X – Pan Jezus z szat obnażony
Jezus upokorzony do końca. Nie wystarczyła chłosta, nie wystarczył krzyż, nie wystarczyły szyderstwa i poniżanie. Miłość zostaje odarta z szat, Bóg zostaje wystawiony na pośmiewisko. Nikt nie oponuje, nikt się nie sprzeciwia, nikt go nie broni.
Stacja XI – Jezus przybity do krzyża
Krzyż i Jezus stanowią już całość. Bóg zostaje przybity do krzyża. Nie ma już dla Niego miejsca w Kanie Galilejskiej, nie ma miejsca nad Jeziorem Genezaret, nie ma miejsca przy stole. Jezus zostaje przybity do krzyża.
Stacja XII Jezus umiera na krzyżu
Co chcecie mi dać, a ja wam go wydam… Okazuje się że nie tak trudno zabić Boga, kiedy zedrze się z Niego szaty i przybije Go do krzyża.
Stacja XIII – Zdjęcie z krzyża
Umarł, można Go zdjąć z krzyża. Wykonało się. Świat bez Boga stał się faktem. Musiało wypełnić się pismo, ale gdzie byli najbliżsi przyjaciele, gdzie uczniowie, gdzie uzdrowieni, gdzie ci którzy lubili go słuchać kiedy nauczał, jeść chleb i ryby…
Stacja XIV – złożenie do grobu
Jezus umarł ale strach nie umarł. Teraz boją się już nie tylko uczniowie, ale i Ci którzy go zabili. Zamykają go w pustym grobie, stawiają straż przed grobem i zamykają szczelnie ogromnym głazem. Przyjaciele, uczniowie bliscy, boją się zaprotestować – w końcu gdyby był Bogiem zszedłby z krzyża, a teraz jest martwy. Przedziwne są formy ludzkiego strachu. Trzeba jednak szczelnie zamknąć grób.
