Wspólnota katolicka w Japonii stanowi niewielki odsetek ogólnej populacji, ale ma długą historię i istnieje tam od wielu wieków.
Religia w Japonii ma wiele odcieni ze względu na współistnienie różnych tradycji i praktyk. Chrześcijaństwo zostało wprowadzone do Japonii przez portugalskich i hiszpańskich misjonarzy w XVI wieku. W okresie tym wielu Japończyków przyjęło katolicką wiarę, a misje chrześcijańskie były aktywne w różnych częściach kraju.
W drugiej połowie XVI wieku i na początku XVII wieku władze japońskie wprowadziły zakaz praktykowania chrześcijaństwa z obawy przed wpływami obcymi oraz destabilizacją społeczeństwa. Rozpoczęły się prześladowania chrześcijan. W czasie zakazu praktykowania chrześcijaństwa, wielu katolików zachowało wiarę w sekrecie. W okresie Meiji (1868-1912), kiedy Japonia otworzyła się na świat, zakaz został zniesiony. Misjonarze i wspólnoty zaczęły prowadzić szkoły, szpitale i inne instytucje, np. edukacyjne oraz społeczne. Ich działania przyczyniły się do rozwoju edukacji i opieki zdrowotnej w Japonii. Liczba wspólnot chrześcijańskich, zarówno katolickich, jak i protestanckich, zaczęła wzrastać. Chrześcijaństwo zaczęło przyciągać nowych wyznawców. Wyznawcy Chrystusa w Japonii podejmowali wysiłki w celu dialogu międzyreligijnego z tradycyjnymi wierzeniami, takimi jak shintō i buddyzm. Starano się znaleźć wspólne punkty zrozumienia i współpracy. Elementy naszej religii były interpretowane w lokalnym kontekście, co miało wpływ na kulturę i sztukę japońską.
Obecnie Kościół Katolicki w Japonii obejmuje różne obrzędy, w tym obrządek łaciński (katolicki obrządek zachodni) oraz obrzędy wschodnie, takie jak Kościoły katolickie obrządku japońskiego i obrządku maronickiego.
Ważnymi wydarzeniami w kontekście integracji były wizyty papież Jana Pawła II, który odwiedził Japonię dwa razy. W 1981 roku był w miastach takich jak Tokio, Hiroshima, Nagasaki, Kioto i Osaka. W trakcie wizyty wygłosił homilię na stadionie w Tokio, przyciągając ogromne tłumy. To wydarzenie było ważnym momentem dla katolików w Japonii – stworzyło okazję do jednoczenia się w modlitwie. Jan Paweł II spotkał się z japońską młodzieżą w Tokio, gdzie podkreślił wartość ludzkiego życia i zwracał uwagę na wyzwania, z jakimi młodzi ludzie muszą się zmierzyć. W Hiroshimie i Nagasaki papież modlił się za ofiary bomb atomowych zrzuconych na te miasta podczas II wojny światowej. Jego modlitwa była wyrazem solidarności z cierpieniem japońskiego narodu. Wspomniał też japońskich męczenników, którzy w czasach prześladowań zachowywali wiarę katolicką. 16 października 2017 roku Papież Franciszek dokonał kanonizacji 188 męczenników japońskich, którzy zginęli za wiarę w różnych okresach historii. To także akt uznania dla wielkiego dziedzictwa katolickiego w Japonii.
Drugim ważnym Polakiem dla chrześcijan w Japonii Jest Maksymilian Maria Kolbe – franciszkanin konwentualny, znany ze swojego bohaterstwa podczas II wojny światowej. Jego związek z Japonią wynika z misji franciszkańskiej i szerzenia katolickiej wiary w tym kraju. W 1930 roku Maksymilian Maria Kolbe założył Niepokalane Stowarzyszenie Maryi w Japonii, był również zaangażowany w działalność wydawniczą, drukując pisma katolickie i publikacje w języku japońskim. W 1931 roku rozpoczął wydawanie pisma katolickiego o nazwie „Rycerz Niepokalanej”. W ten sposób starał się dotrzeć do jak największej liczby ludzi i dzielić się nauką katolicką. Święty Maksymilian Maria Kolbe pracował w różnych miejscach w Japonii, angażując się w działalność duszpasterską, misyjną oraz media katolickie. Jego wysiłki skupiały się na szerzeniu kultu Niepokalanej, a także na wspieraniu lokalnej społeczności katolickiej. Wraz z wybuchem II wojny światowej został aresztowany przez nazistów i osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Tam złożył bohaterski czyn, ofiarując swoje życie za współwięźnia, co stało się jednym z najbardziej poruszających aktów miłości bliźniego w historii.
BTP Frater proponuje pielgrzymkę do Japonii śladami św. Jana Pawła II, Maksymiliana Marii Kolbego oraz japońskich męczenników.
Zaczęliśmy naszą niezwykłą podróż od przelotu na lotnisko w Tokio. Przemknęliśmy przez gwarne, efektownie oświetlone ulice stolicy i udaliśmy się na kolację i nocleg.
Rozpoczęliśmy nowy dzień od śniadania, po którym samolotem udaliśmy się do Akabane. Dotarliśmy do cudownego kościoła Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny, gdzie historia spotyka się z duchowością. Świątynia została wybudowana po wojnie przez polskich franciszkanów konwentualnych z misji św. Maksymiliana Marii Kolbe ze składek amerykańskiej Polonii. Ołtarz boczny poświęcony jest św. Maksymilianowi Kolbe. Po obiedzie odkrywaliśmy zakamarki Tokio, poczuliśmy klimat miasta z punktu widokowego ratusza miejskiego. Noc spędziliśmy w Kawasaki na terenie Większego Tokio.
Kolejny dzień rozpoczęliśmy od zwiedzania Tokio. Przejechaliśmy do Asakusy, gdzie w XVI w. wybudowano pierwszy kościół. Później zobaczyliśmy buddyjską świątynię Senso, która wciągnęła nas w japoński mistycyzm. Nieopodal w parku odkrywaliśmy ślady dawnych slumsów – Miasta Mrówek, gdzie brat Zenon Żebrowski niósł pomoc potrzebującym. Wjechaliśmy na korytarz widokowy Tokyo Sky Tree – jeden z najwyższych budynków na świecie (634 m), gdzie kolejny raz widok na miasto zrobił na nas wrażenie. Wzięliśmy udział w Mszy św. w kościele p.w. Najświętszej Maryi Panny (katedrze Tokijskiej), którą odwiedzili Papieże św. Jan Paweł II i Franciszek. Zachwyciliśmy się ogrodami samurajskiej rodziny Hosokawa, z której pochodziła Gracia Hosokawa – znana katoliczka wspominana w książkach i filmach, a we współczesnych czasach nawet w grach wideo! Tego dnia na obiad mieliśmy okazję skosztować jednej z najpopularniejszych japońskich potraw – sushi.
W kolejnym dniu odbyliśmy podróż do Kioto, dawnej stolicy. Tego dnia Msza św. została odprawiona w katedrze p.w. św. Franciszka Ksawerego, apostoła Japonii. Odwiedziliśmy mistyczne miejsce z XIV w. – świątynię Złoty Pawilon, która stała się symbolem kraju kwitnącej wiśni. Kolejnym ważnym dla kultury i historii miejscem była świątynia Zuiho-in zbudowana przez samuraja Sorina Otomo, który w późniejszym czasie przyjął chrzest przyjmując imię Franciszka Ksawerego. Kolejnym punktem wyprawy była dzielnica Pontocho, pełna urokliwych zakamarków i tradycyjnych zabudowań.
Szóstego dnia pielgrzymki wyruszyliśmy w fascynującą podróż do Nagasaki. To miasto, założone przez japońskich katolików w 1570 r., rozwijało się pod wpływem jezuitów i było silnie związane ze św. Maksymilianem Marią Kolbe. W tym mieście znajduje się muzeum japońskiego chrześcijaństwa. Udaliśmy się również do klasztoru w Hongochi nazywanego japońskim Niepokalanowem – odkrywaliśmy historię polskiego świętego zwiedzając muzeum, w którym znajduje się maszyna drukarska, na której powstało pierwsze wydanie „Rycerza Niepokalanej”. Ukoronowaniem dnia była Msza św. w kościele pw. Matki Boskiej Niepokalanej.
Kolejne dni również były pełne emocji i wartościowych przeżyć. Shimabara, Hiroshima i Jokohama – każde z tych miejsc miało swoją historię do opowiedzenia. Odwiedziliśmy bazylikę Oura, wyspę Kaminoshima, na której znajduje się figura Matki Bożej. Zwiedziliśmy miasto Shimabara, podziwiając rekonstrukcję dzielnicy samurajskiej i kościół poświęcony pamięci męczenników z tego miejsca. Uczestniczyliśmy w mszach św. Między innymi na wulkanie Unzen, w świątyni św. Filipa i w miejscu objawień maryjnych – w Przełęczy Dziewicy oraz w Katedrze Światowego Pokoju w Hiroszimie. Odkrywaliśmy smaki tradycyjnej kuchni japońskiej, a także zakątki kultury tego kraju, które fascynują nas każdego dnia.
Jeden z dni spędziliśmy w Akicie – to urokliwe miasto na północy wyspy Honshu, słynie z pięknej okolicy, to obszar o głębokich tradycjach rolniczych, wpisany w malowniczy krajobraz Japonii. W roku 1973 Akita miały tu miejsce trzy wyjątkowe objawienia maryjne, uznawane za kontynuację tych z Fatimy. W latach 1975–1981, w kościele pw. Matki Zbawiciela, przy klasztorze Sióstr Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego Obecnego w Najświętszym Sakramencie, drewniana figurka Matki Bożej wzruszała serca, płacząc ludzkimi łzami aż 101 razy. Ostatni raz łzy popłynęły 15 września 1981 roku.
W Minato Mirai udaliśmy się do kompleksu hotelowo-zakupowo-biznesowego w miejscu byłego portu w Jokohamie. Każdy spędził tu czas według własnego uznania – spacerowaliśmy po japońskich uliczkach podziwiając tamtejszą architekturę, zakupiliśmy pamiątki, ostatni raz skosztowaliśmy potraw regionalnych.
Kolejnego dnia rano pojechaliśmy do Mishimy, pod figurę Matki Bożej góry Fuji i nad jezioro Yamanaka. Po rejsie statkiem wzięliśmy udział w Mszy św. u sióstr salezjanek. Ostatni nocleg spędziliśmy w Shizuoka. Odwiedziliśmy jeszcze największą stację kolejową w Japonii wzorowaną na budynku stacji w Amsterdamie, fosę pałacu cesarskiego, ogrody cesarskie i wyspę Odaiba. Ostatnie spojrzenie na Tokio z kolejki bez maszynisty na Tęczowym Moście, Msza św. w kościele pw. św. Michała Archanioła w Nakameguro i znów samolot, który zabrał nas z powrotem do Polski.
Poza wymiarem duchowym i kulturowym naszej pielgrzymki mieliśmy okazję ujrzeć życie dzisiejszych Japończyków. Oprócz zabytków, świątyń i miejsc ważnych z punktu widzenia historii zobaczyliśmy współczesną architekturę miejskiego klimatu Tokio, pełną neonów i energii nocnego życia.
Tak zakończyła się nasza podróż, pełna duchowych odkryć, kulinarnych doznań i spotkań z niezwykłymi miejscami. Japonia, z jej kontrastami i historią, odkryła przed nami nowe oblicza, a my wracamy bogatsi o doświadczenia, które z pewnością pozostaną z nami na zawsze.
BTP Frater proponuje pielgrzymki do Japonii o różnym czasie trwania od 10 do 16 dni, przelot bezpośrednio z Polski wygodnym Dreamlinerem oraz profesjonalną obsługę. Obsługujemy grupy od 8 do 30 os.
Zainteresowanych zorganizowaniem pielgrzymki prosimy o kontakt z BTP Frater pod nr tel. 509 848 200.
