O. Radosław Kramarski OFMConv
Wizyta w sanktuarium Matki Bożej w mieście Meksyk – najczęściej odwiedzanym katolickim sanktuarium na świecie – jest niepowtarzalnym doświadczeniem modlitewnym o niemalejącej sile. Miejscu temu nadaje szczególne znaczenie rozmodlony tłum. Widać tu pomarszczone twarze osób starszych zbliżających się na kolanach do Mateńki (Morenita), jak czule nazywają Matkę Bożą. No i oczywiście małe dzieci przyprowadzane do Niej przez szczęśliwych małżonków. Dr David Ricardo Ojeda Correa, badacz z Wyższego Instytutu Studiów nad Guadalupe wskazuje, że nawet 9 mln ludzi miało się nawrócić dzięki procesowi zainicjowanemu przez ukazanie się Maryi skromnemu Indianinowi, Juanowi Diego. Do dziś są odkrywane nowe tajemnice. Matka Boża z Guadalupe to jeden z najważniejszych obiektów kultu religijnego w Meksyku i na całym świecie. Według tradycji katolickiej, Matka Boża objawiła się w 1531 roku w Meksyku prostemu Indianinowi, Juanowi Diego, na wzgórzu Tepeyac. Podczas objawienia Matka Boża poprosiła Juana, aby zbudował na tym miejscu kościół i poprosił go o przekazanie tej prośby hiszpańskim władcom kolonialnym.
Gdy Juan Diego przekazał prośbę Matki Bożej, zignorowano ją. Wówczas Matka Boża ukazała mu się ponownie i kazała mu zebrać na wzgórzu róże i zanieść je do hiszpańskiego biskupa. Kiedy Juan Diego otworzył swoją płachtę, w której trzymał kwiaty, na płótnie ukazał się obraz Maryi. Ten obraz stał się szybko przedmiotem czci i kultu religijnego, a kościół, którego Matka Boża zażądała, stał się miejscem pielgrzymek dla wielu katolików z całego świata. W ciągu wieków Matka Boża z Guadalupe stała się symbolem jedności Meksykanów i źródłem nadziei dla wszystkich, którzy pragną doświadczyć mocy miłości Matki Bożej. Obraz ten, z racji swojej szczególnej historii i tajemniczej symboliki, stał się przedmiotem wielu badań naukowych i religijnych. Chociaż wiele osób próbowało wyjaśnić tajemnicze zjawiska związane z tym obrazem, to jednak pozostaje on nadal źródłem nadzwyczajnych wydarzeń i doświadczeń duchowych dla wielu ludzi. Dzięki swojej mocy i miłości Matka Boża z Guadalupe stała się dla wielu katolików symbolem nadziei, ochrony i siły duchowej. W jej obecności wiele osób znajduje pocieszenie i uzdrowienie, a jej obraz pozostaje jednym z najważniejszych miejsc pielgrzymkowych dla wszystkich, którzy pragną doświadczyć mocy Bożej miłości. Wizerunek Matki Bożej zawieszony został po prawej stronie, ponad ołtarzem. W podobny sposób, jak eksponowane są figury maryjne w zwykłych kościołach. Szeroki korytarz prowadzi w dół, za główny ołtarz. Tam wierni mają możność spędzić kilka chwil z Maryją, a właściwie z Nią i setkami innych Jej dzieci, zanoszących swe modlitwy do Jej uszu. Być może trudno jest w tym miejscu o wyciszenie, gdyż w tę i z powrotem ruchomym chodnikiem porusza się przed wizerunkiem Matki Bożej olbrzymia liczba wiernych. Pomimo wszystko u Jej stóp odczuwamy Jej bliskość. Mamy świadomość, że obraz nie został namalowany ręką człowieka i że sama Maryja pozwoliła swojemu wizerunkowi odcisnąć się na płótnie w 1531 roku. Wiemy, że cześć oddawały Maryi w tym sanktuarium całe pokolenia. Czujemy, że Ona jest jednocześnie z nami na ziemi, a my unosimy się w stronę nieba. Wspomniany wizerunek przedstawia Maryję w stanie błogosławionym. Już w XVI wieku wzywała Ona do poszanowania ludzkiego życia i zaprzestania składania ofiar z ludzi. Dziś to przesłanie przechodzi w wołanie o ratowanie współczesnych ofiar – nienarodzonych dzieci.
12 grudnia 1531 roku Matka Boża ukazała się Indianinowi, św. Juanowi Diego. Przedstawiła się słowami: „Drogi synku, kocham cię. Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie. On jest Stwórcą wszechrzeczy, jest wszechobecny. Jest Panem nieba i ziemi”. Jako dowód spotkania Juan Diego zaniósł biskupowi kwiaty i wizerunek Maryi na płaszczu. Maryja miała na nim zamyśloną twarzą o ciemnej karnacji. Ubrana była w czerwoną szatę, spiętą pod szyją małą spinką w kształcie krzyża. Jej głowę przykrywał błękitny płaszcz ze złotą lamówką i gwiazdami, spod którego widać było starannie zaczesane włosy z przedziałkiem pośrodku. Miała złożone ręce, a pod stopami półksiężyc oraz głowę serafina. Za Jej postacią widoczna była owalna tarcza promieni. Wielokrotne badania wskazały, na niezwykłość samej materii obrazu, a także na wiele ciekawych jego elementów, jak np. obrazy w oczach Maryi czy układ gwiazd na Jej płaszczu. W kontekście współczesnych wydarzeń, warto zwrócić uwagę, że Maryja z Guadalupe jest w stanie błogosławionym. Wskazują na to szarfa i lekko uwypuklone łono, zaznaczone na wizerunku po prawej stronie na szacie. Na sukni Maryi jest również umieszczony czteropłatkowy kwiat jaśminu – kwinkunks, który dla Azteków był symbolem życia. Wizerunek ten, podkreślający wartość życia, przyczynił się do zaprzestania składania krwawych ofiar przez Azteków. Dziś przypomina o innych ofiarach – dzieciach zabijanych w łonach matek. Maryja wzywa do poszanowania ludzkiego życia nie tylko XVI-wiecznych Indian, ale ludzi każdej epoki, także XXI wieku. Mimo wzrostu wiedzy medycznej istnieje wiele pokus manipulacji czy wręcz zawładnięcia życiem innych ludzi. Aborcja, eutanazja, zapłodnienie in vitro i wiele innych praktyk godzi w godność osobową człowieka i prowadzi do budowania cywilizacji śmierci. Maryja, przedstawiając się, przypomina, że to Bóg jest tym, który daje i zachowuje życie i człowiek nie ma prawa o tym decydować.
Los nienarodzonych dzieci i ich matek zawierzył Matce Bożej z Guadalupe św. Jan Paweł II podczas pielgrzymki do Meksyku w 1999 roku: „Pod Jej macierzyńską opiekę oddaję (…) życie i niewinność dzieci, zwłaszcza tych, którym zagraża niebezpieczeństwo śmierci, zanim się urodzą. Jej miłościwej trosce zawierzam sprawę życia i niech żaden Meksykanin nie waży się podnosić ręki na cenny i święty dar życia ukrytego w łonie matki!”
Matka Boża z Guadalupe jest znana z wielu cudów, które zdarzyły się dzięki jej wstawiennictwu. W ciągu wieków wielu ludzi doświadczyło uzdrowienia, ochrony i innych łask. Oto kilka przykładów cudów, które są związane z tym kultem: Uzdrowienia – wiele osób doświadczyło uzdrowienia fizycznego i duchowego dzięki wstawiennictwu Matki Bożej z Guadalupe. Wielu chorych, którzy nie mieli nadziei na wyzdrowienie, odzyskało zdrowie. Ochrona w trudnych sytuacjach – wiele osób w trudnych sytuacjach, takich jak wypadki samochodowe czy zagrożenia życia, zdołało przeżyć dzięki wstawiennictwu Matki Bożej z Guadalupe. Ludzie opowiadają o niespodziewanej ochronie i ratunku, który otrzymali dzięki modlitwie do Maryi. Cuda i nadprzyrodzone wydarzenia – na przestrzeni wieków zdarzały się także inne cuda i nadprzyrodzone wydarzenia związane z tym kultem. Wśród nich znajdują się m.in. przypadki, gdy ludzie dostrzegali na swoich ciałach odciski dłoni Matki Bożej. Przywracanie wiary – wiele osób odzyskało wiarę i zaczęło żyć zgodnie z naukami Kościoła dzięki kultowi Matki Bożej z Guadalupe. Wiele osób opowiada o swoim nawróceniu i przemianie duchowej dzięki wstawiennictwu Matki Bożej. Cuda i łaski, które zdarzają się dzięki wstawiennictwu Matki Bożej, są dla wielu ludzi potwierdzeniem jej boskiego pochodzenia i mocy w naszym życiu. Chociaż wiele z tych wydarzeń może pozostać niewyjaśnione z naukowego punktu widzenia, to dla wierzących stanowią one dowód miłości i opieki Boga dla nas wszystkich. Maryja z Guadalupe, nosząca pod swym sercem Syna Bożego, woła także dziś o szacunek do życia w każdym momencie jego istnienia.
